Ha!!?? Er komin þriðjudagur.., eða réttar sagt miðvikudagur? Og vika síðan ég bloggaði síðast?
Æ, skólinn hefur yfirtekið líf mitt, ég hef enga stjórn á því lengur. Kennararnir mínir hafa þá þörf að leggja á mig verkefni sem eru tímafrek og stressandi. Ekkert að því svosem, ég er nú víst í háskóla.
Skondnir þessir kennarar. Í grunnskóla kenna þeir manni að haga sér almennilega, hvernig á að standa kyrr bak við stólinn, læri að standa í beinni röð og haldi fallegri vinnubók í líffræði. Í framhaldskóla er mikilvægast að mæta og láta sjá sig í tíma þó svo maður sofi. Einn góðkunningi minn féll stundum í leikfimi, ekki það að hann náði ekki yfir hestinn eða gat ómögulega sparkað í tuðruboltann heldur vegna mætingu. Hann fussaði og sveiaði yfir því og ég með honum, tímasóun þessi leikfimi. Í dag er hann stúdent og spáserar um háskólasvæðið,lærir bókmenntafræði, veit nú þó ekki um fimi hans í leik. Í háskóla er svo lagt áherslu á að maður læri, loksins!! Kennarar eru ekki til að kenna, þeir eru til staðar til að leiðbeina.
Þar sem ég var stödd í lestinni milli Linköping og Varnås, var hnykkað í mig og sagt "men utrolig har du en stor stjärt!!(rass á sænsku)Ég lít við stórundrandi og segi "snakker du ved mig?" og manneskjan segir við mig, "aha"(með hinu fagra sænska hljómfalli) og lítur enn á minn svo ekki stóra afturenda. Ég lít niður á bakhluta minn og velti þessum orðum fyrir mér...., vakna síðan með sængina hálfkomna útá gólf, aumt enni þar sem hönd mín klóraði það í nóttinni og síminn hringir..., það er mútta að hringja.
Ekki kann ég stakt orð í sænsku og er þessi lygasaga uppfull af dönsku tel ég.
Ha'det bra!!