Segja má að október hafi verið leikhúsmánuður hjá mér.
Í byrjun mánaðarins fór ég að sjá Hárið ásamt systrum mínum tveim. Frábær sýning með mörgum skemmtilegum lögum, lét mig rifja upp margar góðar minningar frá unglingsárum mínum þegar ég stalst í græjurnar hjá systur minni og hlustaði endrum sinnum á diskinn úr Hárinu.
Síðan var haldið á sýningu Hafnarfjarðarleikhúsinss, sem var farið á vegna verkefnis í skólanum. Alveg mögnuð sýning sem er vel sett upp, samspil nútímaleikhús og svo gamallra sögu mjög svo skemmtilegt.
Í gær fór ég svo í leikhús með honum afa mínum, manninum sem kynnti mér fyrir Edith Piaf. Já, við fórum að sjá leikritið Edit Piaf eftir Sigurð Pálsson. Þvílík sýning!! Kannski er ég ekki hlutlaus þar sem Frakkland er mitt annað heimaland og Edith Piaf í miklu uppáhaldi, en ég var með gæsahúð allan tímann og sat líkt og lítið barn fyrir framan risastóra krús með brjóstsykrum í. Það mikla lof, sem Brynhildur Guðjónsdóttir hefur fengið fyrir túlkun sína á smávöxnu söngkonunni, á stúlkan svo sannarlega skilið. Bravó pour la femme!!
Leikhús lengi lifi!!