Þegar ég sat í kaffistofu Árnagarðs í hádeginu, ásamt fríðu föruneyti, kom að okkur úngur drengur og rétti okkur nokkur eintök af blaði ungliðahreyfingu vinstri græna. Jújú, ég tók við því þó svo að ég sé ekki grænna megin í pólitík og tók við að fletta í gegnum þetta líka ágæta tímarit þeirra sem var ansi grænt og gult (hentugt svona í byrjun vors). Þar sem ég fletti í gegnum snepilinn rak ég augu mín í setningu sem komandi íslenskufræðingur var alls ekki sáttur við (þ.e. ég)"út í hött að þurfa að læra íslensku"!! Þetta var sumsé viðtal við formann ungra vinstri græna og var viðtalið um stöðu útlendinga hér á landi, atvinnumöguleika og landvistarleyfi fyrir þá einstaklinga. Þar sem ég vildi nú vita un hvað upphafs málsgreinin átti að þýða las ég greinina í gegn.
Greinin var athyglisverð og á nokkrum stöðum var ég sammála greinarhöfundi, en mér fannst hún gera örlítið lítið úr stöðu útlendinga hér á landi. Vissulega er margt ábótasamt þegar kemur að málefnum útlendinga hér á landi og margt sem betur mætti fara, en víðs vegar um landið er menning útlendinga orðin hluti af menningu heimamanna. En aðlögun tekur alltaf tíma, ekki má gleyma því. Íslendingar mega alveg vera opnari gagnvart útlendingum, því þjóð vor gleymir oft og mörgu sinnum að þau störf sem henta okkur ekki lengur, t.d. fiskvinnslustörf, eru unnin af þessum útlendingum og einhver verður að verka fiskinn sem við svo stórgræðum á. En ekki er þetta alhæfing. Hér á Íslandi er orðin fjölmenning og af hinu góða segi ég. Íslendingum finnst gaman að fara til útlanda og kynnast nýjum menningarheimum, því ekki að fagna fjölmenningu heima við? Hingað til lands fáum við alls konar einstaklinga alls staðar úr heimnum og eigum við að fagna þeim og bjóða þeim það allra besta sem íslenskt samfélag hefur upp á að bjóða.
EN, á þeim stað sem ég er ósammála greinarhöfundi kemur að alhæfingu hennar að henni finnst það út í hött að útlendingar verði að taka upp íslenska siði og séu skyldaðir til þess að læra íslensku!! Ég spyr af hverju?
Ástæður þess að útlendingar komi hingað eru mismargar, en allir vilja eiga sómsamlegt líf hér á landi. Mikilvægt er fyrir útlendinga að halda í sinn móðurarf bæði fyrir sjálfan sig og börn sín, en það sem við öll verðum að gera okkur grein fyrir er það að þegar flutt er til annars lands vill maður verða hluti af samfélaginu og taka þátt í menningu þess. Hvernig er það gert? Með tungumáli!!
Ef ég myndi flytjast til Kína gæti ég ekki bara setið útí horni og bablað á íslensku og þráast við það að vilja læra kínversku. Ég myndi ekkert ná sambandi við fólk, ekki kynnast neinum og á endanum myndi ég hópa mig saman með sömu þrákelknu Íslendingunum og við myndum einangrast.
Við eigum ekki að neyða einn eða neinn til neins, það er ekki lausn. Fremur verðum við að aðstoða fólk til þess að koma lífi sínu á réttan kjöl hér á landi, ef fólkið kemur frá erfiðum aðstæðum. Innflytjendur eru mismenntaðir og þetta er erfitt viðfangs þegar kemur að því að kenna fólkinu málið, en eigi að síður er það mikilvægt fyrir það að læra málið og kynnast menningunni til þess að geta tekið þátt í samfélaginu.
Er þetta hræsni í tilvonandi íslenskufræðingnum? Gæti verið, en mín skoðun er sú að hér á landi býr þjóð sem meginþorri eru innfæddir Íslendingar og við eigum okkar eigið mál sem við megum vera ansi stoltir af. Því verðum við að líta svo á að þegar hingað kemur fólk sem vill búa meðal oss og lifa verður það að líta vissum lögmálum sem við höfum hér á landi og besta leiðin til þess er að læra tungumálið.
Við getum svo lært af hvort öðru, þegar tveir menningarheimar mætast í hópi fjölbreyttra manna gætum við fengið nýja sýn á menningarheim þess sem kemur frá t.d. Thailandi, Póllandi, Úganda, Bandaríkjunum og guð má vita hvaðan.
Íslendingar mega ekki ekki beygja sig eftir því sem alþjóð vill, þó svo að við séum lítið þjóð erum við samt þjóð með okkar eigið tungumál.
svo kalla þeir blað sitt málgagn!?!