Grípið ykkur í kaffibolla og rettu.., nú eða epli og vatn líkt og hún
Lára mín klára því þessi verður langur.
Jafnrétti.
Af og til kemur upp umræða um jafnrétti í samfélaginu, gott er það vegna brýnna nauðsynjar á skiptum skoðunum á þeim málum.
Núna síðast hefur verið rætt um jafnrétti í kjölfar rektorskosninga í HÍ, fyrir ykkur sem ekki vita af því þá... já það eru sumsé rektorskosningar á morgun í HÍ.
Allavega, jafnrétti. Ég veit ekki hvort það kallast karlremba í mér, karlremba hjá konu já, en mér finnst oft svör hjá fólki sem vill jafnrétti vera þau að það eigi að ráða konur í t.d. stjórnarstöður og nefndir þar sem karlmenn eru í meirihluta, af því að hún er kona..., bara af því að hún er kona?!
Ok, ekki misskilja mig. Ég hef alveg jafn mikinn vilja fyrir því og aðrir að hluti kvenna í ábyrgðarmiklum stöðum er lítill, en það fer í taugarnar á mér að ráða eigi einstakling í starf bara út af kyni.
Ok, ég er ekki sammála birni bjarna um að jafnréttislögin séu barn síns tíma, ég meina barn síns tíma! miðað við aldur eru þau orðin miðaldra eða ung, en lög eru lög og þeim ber að framfylgja. Það var einkennandi hjá karlmönnum að líta fram hjá konum á sínum tíma þegar ráða átti í stöður, en er raunin sú enn í dag? Hvernig er viðhorfið í dag hjá fertugum gaur, með skalla og bumbu og er að velta umsóknum fyrir sér í ráðningar deildarstjórastöðu hjá Íslandsbanka? Engir fordómar hér sko, bara svona létt dæmi. En hjá konu, með rauðan yves saint laurent varalit í ljósgráu pilsdragtinni sinni með örlítið lykkjufall á sokkabuxunum sínum sem er að velta umsóknum fyrir sér í ráðningu skrifstofustjóra tryggingarmiðstöðvarinnar?
Og þessi setning, af því að hún er kona? man, hvað hún fer í taugarnar á mér. Ég er hlynnt því að auka hlut kvenna í áberandi stöður, en bara af því að hún er kona? Mér líst betur á þá setningu að hún var ráðin því hún er hæfur einstaklingur og auka bónus, hún er kona!! Erum við kannski að veita konum samúð og ráða þær sem síðan kljást illa við starfið, ráða ekki við það og ganga af göflunum? Ok, kannski smá ýkt en kannski eru þessar pælingar hjá mér veruleikafyrtar hjá mér.
Ég hef nefnilega þá sýn, draumasýn, að við getum lifað í sátt og samlyndi hér í þessum heimi. Að hæfasti einstaklingurinn sé ráðinn óháð kyni, aldri, kynþætti, líkamsbyggingu, stéttarstöðu, nafni, skoðunum o.fl. o.fl. Og að við göngum til verka óháð því hvort kynið sé betra til þess gerður. Það er jú munur á líkamsbyggingu kynjana og getu okkar á sviði erfiða líkamlega séð, en það er líka munur á svörtum mönnum og hvítum í líkamsbyggingu og var oft rökin fyrir þrælatöku hvítra manna á svörtum. Er það leiðin til að fá hæfustu mennina til að vinna vinnu sína? Nei, alls ekki því við förum eftir ákveðnum mannréttindum, við lítum á hvort annað sem óháða einstaklinga sem við eigum öll að gefa tækifæri til þess að gera sitt besta.
En jafnrétti er vandmeðfarið orð, vissulega. Og sú kynjajafnréttisumræða fer stundum í taugarnar á mér því mikið er notað af því hún er kona og auka verður hlut kvenna, í stað af því hún er jafnhæfur einstaklingur sem vill svo vel til að sé kona og að auka verður hlut hæfra kvenna til að sinna því starfi sem karlpungar sinna.
En hvað með jafnrétti innan orðræðu kvenna? Er hún til staðar? Að mínu mati er það ekki til staðar þar sem konur eru þær fyrstu til að rífa hvor aðra niður og gagnrýna í sand og ösku. Þetta gera ekki karlmenn, a.m.k. ekki að eins miklu leyti og konur og nota ekki þær svívirðilegu aðferðir eins og konur. Og þetta leyfi ég mér að segja af því að ég er kona!! Lítið get ég tjáð mig um karlmenn, en af hverju er staða þeirra t.d. í atvinnulífinu svona góð en ekki hjá konum? Er það alfarið karlmönnum að kenna? Af hverju er ekki þessi samstaða, þetta systralag hjá konum líkt og bræðralagið hjá karlmönnum? Af hverju þurfa konur alltaf að bera fyrst og fremst ábyrgð á því sem t.d. hjón, pör eða sambýlingar eiga? Og þá er ég ekki að tala um dauða hluti, heldur jafn lifandi hluti og börn, samskipti við foreldra, ósagða hluti eins og "það er veisla á laugardaginn hjá systurdóttur hans, hvað þarf að gera"? hugsa menn svona? já karlmenn?
Eða er ég kannski jafn sek og allir hinir í samfélaginu og sé skiptinguna bara á gagnkynhneigðum körlum og konum? Er orðræðan um konur öðruvísi hjá samkynhneigðu fólki? Eða lituðu fólki, þ.e. sem er ekki hvít á hörund? Hvert er þessi umræða eiginlega komin?
Og kids, karl er skrifað með r-i og l-i en ekki tveimur ll-um, þó svo að framburðurinn sé að mestu leyti útdauður þýðir ekki að við þurfum að alhæfa núverandi framburð líkt og forfeður okkar gerðu forðum stundum í handritum!!
ég er farin að horfa á amnt...