Finnst engum Survivor orðinn fremur leiðindarendalaustþaðsama raunveruleikaþáttur? Og hvað er svona raunverulegt við þennan þátt, fjöldi fólks að búa einhvers staðar in the middle of nowhere að rífast um hver eigi að komast áfram og hver ekki, svo uppi standi einn maður vinningshafi að einni milljón? Hvað eru þeir orðnir margir þessir þættir og alltaf gengur þetta út á það sama, sömu rifrildin, bara annað fólk á mismunandi stöðum. Á ekki bara að fara að hætta þessu rugli, ég meina er einhver sem horfir á þetta enn? Kannski hún Bára vinkona mín, en segjum að hún ein horfi á þetta hér á Íslandi, þá, huhummmm, ein milljón í USA samkvæmt mínum útreikningum(sem eru ekki góðir), ok kannski er fullt af fólki að horfa á þetta, ég er bara orðin svooooo leið á þessu blessaða 'raunveruleikasjónvarpi' sem er síðan ekkert líkt raunveruleikanum, þetta eru bara leikir sem draga inn mannlega þætti eins og samskipti, græðgi og keppnisskap.
En sápur, já sápuóperur eru æði!! Það mætti gera meira af þeim. Mútta ákvað í jólafríinu að kaupa stöð 2 aftur, mér til lukku og ekki lukku því nú hangi ég yfir telí-inu og horfi á allar sápur sem hægt er. Ég er komin í sápuhimnaríki, missi ekki af hádegissápunni, svo er það miðdagssápan og svo allar sápurnar sem sýndar eru á kvöldin á öllum stöðum. Og það er sko raunveruleiki, bara eftirlíking. Ég meina hver kannast ekki við ástarsorg, peningavandamál og foreldraerfiðleika? Sápur eru bara svona aðeins ýktari en veruleikinn og fólkið yfirleitt mjög fallegt, flott og ríkt!
En ég fíla sápur betur en raunveruleikasjónvarp, miklu flottari raunveruleiki þar.
Og já, búin að bæta í blogg-gengið mitt, hún Sigga mín er farin að blogga, loksins! Henni hefur verið bætt á tenglalista minn, so check it out!